ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΙΣΟΦΩΤΗ - Σέριφος

Μέρες μαυρισμένες

σκάβουν μέσα βαθιά

να προλάβουν το χρόνο…

Με το στίχο αυτό ξεκίνησε σιγά-σιγά και επίπονα ο φίλος Κώστας Υφαντής να γράφει τον ένα στίχο μετά τον άλλο για τους μεταλλωρύχους του νησιού εμπνεόμενος από κάτι φωτογραφίες μου και κάποιες σκόρπιες συζητήσεις, παρακαλώντας τον ταυτόχρονα, εάν μπορεί, να γράψει κάτι…

Όταν δε τέλειωσε ό,τι είχε να πει, μου έστειλε τη ποιητική συλλογή με το ταχυδρομείο να της ρίξω μια ματιά. Αισθάνθηκα τότε, ότι ήταν χρέος μου να γυρίσω στο νησί, ύστερα από 6 χρόνια, και να ολοκληρώσω ό,τι άφησα ημιτελές το καλοκαίρι του 1997. Περιπλανήθηκα στο νησί φωτογραφίζοντας τους χώρους των μεταλλείων, γνώρισα μεταλλωρύχους, άκουσα ιστορίες για τη ζωή τους, τις συνθήκες εργασίας στις στοές, τα ατυχήματα, τους ακρωτηριασμούς, τους θανάτους. Διάβασα για τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες του νησιού με κορύφωση την ματωμένη εκείνη απεργία του 1916, προάγγελο των μετέπειτα πολιτικών, οικονομικών και θεσμικών διεκδικήσεων.

Η παρούσα έκθεση φωτογραφίας είναι απόσταγμα της μισόφωτης εκείνης εμπειρίας. Τώρα, δώδεκα χρόνια μετά αισθάνομαι, ότι η Σέριφος δεν υπήρξε μόνο η αρχή της μετέπειτα συστηματικής ενασχόλησης μου με τη Βιομηχανική Αρχαιολογία, αλλά αποτέλεσε την αφετηρία για μια βαθύτερη ενδοσκόπηση.

Αθήνα, Απρίλιος 2015

Γιάννης Τυροβολάς