Ο Γιώργος Αμυράς είναι δημοσιογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Έργα του έχουν ανεβεί σε ανεξάρτητες σκηνές σε Αθήνα, Τόκιο και Νέα Υόρκη. Το 2010 διεκδίκησε με ανεξάρτητο ψηφοδέλτιο τη δημαρχία της Αθήνας προωθώντας τα πέντε "Π": πεζοδρόμια, ποδήλατα, πράσινο, πάρκινγκ, πολιτισμό.
MOnuMENTΑ: Τι σημαίνει όταν λέμε ότι κάποιος είναι ποδηλάτης;
Γιώργος Αμυράς: Σημαίνει ότι χρησιμοποιεί το ποδήλατο όπως οι υπόλοιποι το αυτοκίνητό τους, δηλαδή για να πηγαίνει στη δουλειά και τους φίλους του. Κυρίως όμως σημαίνει ότι ανεξάρτητα από το πόσα χιλιόμετρα κάνει με το ποδήλατο, σκέφτεται και ζει με έναν τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον και τους γύρω του.
M: Μιλήστε μας για εσάς, δίνοντας εκείνες τις πληροφορίες που σας οδήγησαν να γίνετε ένας ποδηλάτης.
ΓΑ: Πριν από 5 χρόνια περίπου, επιστρέφοντας από τη Φολέγανδρο, βρισκόμασταν μεσοπέλαγα χωρίς να φαίνεται η στεριά γύρω μας. Ο ουρανός ήταν βαμμένος καφέ από τις πυρκαγιές που κατάκαιγαν την Εύβοια. Εμείς βρισκόμασταν με το πλοίο της γραμμής λίγο πιο βόρεια από τη Σαντορίνη, ωστόσο, οι καπνοί είχαν φτάσει μέχρι εκεί. Συγκλονίστηκα από το περιστατικό και αποφάσισα να κάνω το «πράσινο» άλμα προς τα εμπρός.
M: Ποια είναι η σχέση των Ελλήνων με το ποδήλατο;
ΓΑ: Οι Έλληνες ανέκαθεν αγαπούσαν το ποδήλατο και τώρα επιστρέφουν δυναμικά σε αυτή τους την αγάπη. Δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο που να μην μου πει ότι αναπολεί με μεγάλη ζεστασιά τα παιδικά-ποδηλατικά του χρόνια και ότι σκέφτεται σοβαρά να ξαναβάλει το ποδήλατο στη ζωή του.
M: Ποια είναι η αγαπημένη σας διαδρομή μέσα στην πόλη;
ΓΑ: Ακαδημία Πλάτωνος – Κεραμεικός – Λόφος Φιλοπάππου και από εκεί όπου με βγάλει. Είναι μια διαδρομή που αγαπάω.
M: Τι δυσκολίες αντιμετωπίζετε διανύοντάς την;
ΓΑ: Οι δυσκολίες είναι προφανείς. Όσο δεν έχουμε ποδηλατοδρόμους υπάρχει ένας μεγάλος βαθμός επικινδυνότητας για κάθε ποδηλάτη. Η μεγαλύτερη δυσκολία έγκειται στο ότι οι περισσότεροι οδηγοί αντιμετωπίζουν το ποδήλατο σαν εμπόδιο της κυκλοφορίας και όχι ως κομμάτι της. Επίσης η ποιότητα της ασφάλτου των ελληνικών δρόμων είναι από τις χειρότερες του κόσμου, χειρότερη και από της Ινδίας, όπως μου είπε ο ισπανός Guim Valls Teruel που κάνει το γύρο του κόσμου με ένα ηλεκτρικό ποδήλατο.
M: Ποιές είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν γενικά όσοι χρησιμοποιούν ποδήλατο μέσα στην Αθήνα;
ΓΑ: Όλοι οι ποδηλάτες αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα: έλλειψη κυκλοφοριακής αγωγής (αυτό ισχύει όχι μόνο για τους οδηγούς, αλλά και για πολλούς ποδηλάτες), επικίνδυνοι δρόμοι, απουσία ποδηλατοδρόμων.
M: Πού οφείλεται ότι η πόλη μας έχει μείνει τόσο πίσω στη χρήση του ποδήλατου;
ΓΑ: Στον σφοδρό έρωτα του Έλληνα με την «κούρσα» που όμως τελευταία ξεθύμανε και λόγο της οικονομικής κρίσης.
M: Μπορούν να γίνουν έργα υποδομής για τη χρήση του ποδήλατου και ποια είναι αυτά;
ΓΑ: Εννοείται. Εμείς προτείναμε και το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας δέχθηκε και μάλιστα ομόφωνα τη δημιουργία δύο ποδηλατοδρόμων που θα συνδέουν:
• ο πρώτος την Ακαδημία Πλάτωνος (μέσω της οδού Μοναστηρίου και του πεζόδρομου της οδού Σαλαμίνος) με την ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ στο Γκάζι και το Ζάππειο (μέσω των πεζόδρομων Ερμού, Απ. Παύλου και Δ. Αρεοπαγίτου) και
• ο δεύτερος το πάρκο της πρώην Χωροφυλακής στη Μεσογείων (έναντι νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν) μέσω της Μιχαλακοπούλου με το πάρκο Ριζαρείου (Βασ. Κωνσταντίνου).
Επίτηδες χρησιμοποίησα τη λέξη δημιουργία και όχι κατασκευή γιατί το κόστος για τους προτεινόμενους ποδηλατοδρόμους είναι σχεδόν μηδενικό. Για τον πρώτο ποδηλατόδρομο η διαδρομή είναι σχεδόν στο 80% της ήδη πεζοδρομημένη επομένως χρειάζεται μόνο μπογιά και ενημέρωση. Για τον δεύτερο ποδηλατόδρομο απαιτείται πολιτικό θάρρος και απόφαση να θυσιαστούν περίπου 80 θέσεις ελεγχόμενης στάθμευσης επί της Μιχαλακοπούλου και ο ποδηλατόδρομος είναι έτοιμος. Είμαι υπέρ των μικρών λύσεων χωρίς κόστος και όχι των μεγαλεπήβολων έργων και διαδρομών που δυστυχώς ποτέ δεν πραγματοποιούνται. Οι τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου βρίσκονται στο στάδιο της προετοιμασίας και εμείς είμαστε πρόθυμοι να τους παράσχουμε κάθε πιθανή βοήθεια που ενδεχομένως θα χρειαστούν.
M: Ποια είναι αυτά τα καλά που έρχονται σε μια πόλη μαζί με τη χρήση του ποδήλατου;
ΓΑ: Λιγότερος θόρυβος, λιγότερα καυσαέρια, λιγότερη κίνηση στους δρόμους, περισσότεροι χαμογελαστοί και υγιείς άνθρωποι, περισσότερη πράσινη σκέψη για την Αθήνα. Πάμε για μία πόλη που τη χρειάζεται επειγόντως!
M: Η χρήση του ποδήλατου έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια. Πού οφείλεται αυτό;
ΓΑ: Οφείλεται σε πολλούς λόγους:
- Στην οικονομική κρίση. Κάποιος εξοικονομεί το χρόνο από 700- 1200€ εάν χρησιμοποιεί ποδήλατο αντί αυτοκίνητο για τις καθημερινές του μετακινήσεις έως 15 χιλιομέτρων.
- Σε λόγους χαράς. Με το ποδήλατο αποκτάς καινούργιους φίλους, νιώθεις τουρίστας στην πόλη σου και ομορφαίνει τη ζωή σου.
- Για λόγους υγείας, αφού με μισή ώρα ποδηλασίας την ημέρα ρυθμίζεις την αρτηριακή σου πίεση και δυναμώνεις πνεύμονες και καρδιά. Και για όποιον άλλο λόγο ταιριάζει στον καθένα.
M: Γνωρίζουμε στατιστικά στοιχεία πόσοι χρησιμοποιούν το ποδήλατο σήμερα σε καθημερινή βάση για να μετακινηθούν;
ΓΑ: Δε γνωρίζω αν υπάρχουν στατιστικά στοιχεία. Οι δικές μου όμως εκτιμήσεις όπως και πολλών άλλων ποδηλατιστών τους οποίους συναναστρέφομαι, υπολογίζουν σε 5000 τους ενεργούς ποδηλάτες της Αθήνας. Το χειμώνα και όταν βρέχει σαφώς λιγοστεύουν.
M: Ποιες ηλικίες κάνουν μεγαλύτερη χρήση του ποδήλατου;
ΓΑ: Σαφέστατα οι ηλικίες 20-35 αν και βλέπω πάρα πολλούς ποδηλάτες μεγαλύτερων ηλικιών.
M: Μπορούν να υπάρξουν κίνητρα που να ενθαρρύνουν τη χρήση του ποδήλατου και ποια είναι αυτά;
ΓΑ: Έχουμε προτείνει στο ΥΠΕΚΑ να δώσει κίνητρα στη χρήση του ποδήλατου όπως κάνουν πολλές άλλες χώρες. Για παράδειγμα στην Αγγλία τρέχουν προγράμματα του τύπου «Με το ποδήλατο στη δουλειά», όπου οι επιχειρήσεις που δίνουν στο προσωπικό τους ποδήλατο για να πηγαινοέρχεται στη εργασία του, απολαμβάνουν φορολογικές απαλλαγές, ενώ οι εργαζόμενοι ποδηλάτες πρόσθετες ημέρες άδειας και άλλα προνόμια ακόμη και μισθολογικά. Πολλά κίνητρα μπορούν να δοθούν. Αρκεί να δούμε πως αντιμετωπίζουν στο Βερολίνο το ποδήλατο και τη χρήση του.
M: Έχουν σημειωθεί ατυχήματα σε ποδηλάτες μέσα στην Αθήνα και ποια ήταν η κύρια αιτία τους;
ΓΑ: Ναι έχουν συμβεί ατυχήματα. Αλλού έφταιγαν οι ποδηλάτες, αλλού οι οδηγοί και αλλού και οι δύο. Η βασική αιτία των ατυχημάτων είναι αυτή που σας είπα στην αρχή, ότι δηλαδή ακόμη το ποδήλατο αντιμετωπίζεται από πολλούς οδηγούς σαν εμπόδιο στην κυκλοφορία και όχι ως μέρος της. Επειγόντως χρειάζεται η αναθεώρηση του ΚΟΚ με πρόβλεψη για τη θέση του ποδηλάτου στους δρόμους. Έχουμε προτείνει για το θέμα αυτό στο Υπουργείο Μεταφορών συγκεκριμένες προτάσεις.
M: Έχουμε κάποια πόλη της Ελλάδας που να κάνει παραδειγματική χρήση του ποδήλατου; Ποια είναι εκείνα τα δεδομένα που την οδήγησαν να αναπτύξει τη χρήση του ποδήλατου.
ΓΑ: Η Καρδίτσα είναι η πόλη που ψάχνετε, όπου το 25% των συνολικών αστικών μετακινήσεων των κατοίκων πραγματοποιούνται με ποδήλατο. Πως τα κατάφεραν; Οι Καρδιτσιώτες είναι έξυπνοι και τυχεροί λόγο της ισιάδας της πόλης τους. Δε διέκοψαν την παράδοση που ήθελε τον Έλληνα χαμογελαστό πάνω σε ποδήλατο και όχι νευρικό μέσα σε αυτοκίνητο. Η Καρδίτσα είχε πάντοτε ανήσυχους δημάρχους και ευρηματικούς κατοίκους.
M: Υπάρχει κάποια πόλη σε άλλο κράτος που να αντιμετώπιζε τα ίδια προβλήματα με την Αθήνα και να έχει προχωρήσει στη χρήση του ποδήλατου ως μεταφορικού μέσου; Ποια ήταν τα βασικά μέτρα που έλαβε;
ΓΑ: Η Μπογκοτά πρωτεύουσα της Κολομβίας χωρίς καμία ιδιαίτερη ποδηλατική κουλτούρα μάς έβαλε τα γυαλιά και μάς δείχνει το δρόμο. Μια φορά την εβδομάδα οι τοπικές αρχές κλείνουν τους κεντρικούς δρόμους της και τους αποδίδουν στους ποδηλάτες. Έφτιαξαν μικρής έκτασης ποδηλατοδρόμους και εισήγαγαν στα σχολεία την κυκλοφοριακή αγωγή. Μέσα σε 3 χρόνια η πόλη από μηδενικούς ποδηλάτες έφτασε στον απίστευτο αριθμό των 200.000 ανθρώπων πάνω σε ποδήλατο. Μη βιαστείτε να πείτε ότι αυτά δε γίνονται στην Αθήνα γιατί σας θυμίζω ότι η Μπογκοτά είναι η 3η πιο ανηφορική πρωτεύουσα του κόσμου είναι γεμάτη ανηφόρες
M: Τελειώνοντας θα θέλαμε να συμμεριστούμε το όραμά σας για την πόλη μας, πάντα σε σχέση με το τόσο φιλικό μέσο το ποδήλατο.
ΓΑ: Κάθε ένας που αποφασίσει παρά τις αντιξοότητες να ποδηλατήσει στην Αθήνα είναι ευπρόσδεκτος στη συλλογική προσπάθεια που κάνουμε για να βελτιώσουμε τη ζωή στην πόλη. Οι ποδηλάτες έχουν μια ιδιαίτερη συντροφικότητα μεταξύ τους, παραμένουν ανεξάρτητοι ως προσωπικότητες και δε θέλουν ούτε «καπελώματα» ούτε «γραμμές», αλλά να ποδηλατούν στην πόλη τους με ασφάλεια και αμοιβαίο σεβασμό από και προς τους υπόλοιπους χρήστες των δρόμων.
igratsia@otenet.gr
