Μαρούσκα Τριαντάρη, Εκσυγχρονισμός "εκτός έδρας" και οι συγκρούσεις των πολιτισμών. Γαλλικές πολεοδομίες και η Χάρτα των Αθηνών από την άλλη όχθη της Μεσογείου, εκδ. EΡΓΟΝ IV, 2008, Διάθεση: εκδοτικός οίκος Κουκουνάρι, www.facebook.com/koukounari.editions, 213 0041698
Ενας πολεοδομικός και αρχιτεκτονικός οδηγός για τις πόλεις που έφτιαξαν την Ευρώπη του σήμερα. Εμπνευσμένο από τη σύγχρονη ιστορία της Μεσογείου και από τις διακυμάνσεις που την συγκλόνισαν τον τελευταίο αιώνα, το βιβλίο αυτό περιδιαβαίνει τις πόλεις της νότιας όχθης της Λεκάνης για να διαβάσει και να μάθει μέσα απ’αυτές την πολεοδομική ιστορία της νεότερης Ευρώπης. Κινήματα, θεωρίες και ιδέες, που γεννήθηκαν στη Δύση επί δύο αιώνες, επηρεάζοντας την πολιτική, την οικονομία, τους κοινωνικούς θεσμούς, την καθημερινή ζωή και τον ίδιο τον άνθρωπο, βρήκαν τις πρώτες τους εφαρμογές έξω από την Ευρώπη, στην άλλη όχθη της Μεσογείου, στα πλαίσια και το χώρο των ευρωπαϊκών αποικιών και προτεκτοράτων.
Τάσος Σιδέρης, Στην παλιά Λευκωσία... με τη ματιά ενός φαντάρου, εκδ. Το Ροδακιό, 2008
Η παλιά Λευκωσία -όπως πολλές πόλεις με παρελθόν- έχει μια ατμόσφαιρα πυκνή, γοητευτική και πνιγηρή συνάμα, μια ατμόσφαιρα που σίγουρα γεννά την επιθυμία στον επισκέπτη να την περπατήσει ξανά και ξανά. Τι βρίσκει, όμως, άραγε ένας φαντάρος σ΄' αυτή την πόλη; Τα μεσημέρια των εξόδων του τα περνάει προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσει χνάρια παλιά, καθρεφτίζοντας την ίδια στιγμή σε αυτά τα χνάρια τα δικά του "φανταρικά" συναισθήματα... Το λεύκωμα με τίτλο «Στην παλιά Λευκωσία... με τη ματιά ενός φαντάρου» σίγουρα δεν αποτελεί ιστορική καταγραφή ούτε επιστημονική περιήγηση. Εγείρει το ενδιαφέρον, όμως, καθώς μέσα από μικρές λεπτομέρειες της έρημης πόλης, υπό το πρίσμα μιας στρατιωτικής και καθόλου εύκολης ψυχολογίας, πλάθεται ένα μικρό οδοιπορικό, αφαιρετικό αν και πλήρες, σχεδόν ποιητικό. Άλλοτε σε ταξιδεύει στις μέρες μιας ειρηνικής πόλης και άλλοτε σε φέρνει μπροστά στα αδιέξοδα της πραγματικότητας, με τρόπο αφοπλιστικό και τόνο λυρικό.
Αντώνης Αντωνιάδης, Κατωπεριμενώματα. Η κριτική του μετά–αρχιτεκτονικού χώρου με αγωνία για την αρχιτεκτονική και το περιβάλλον, εκδόσεις Ελέυθερος Τύπος, 2007
Η γνώση είναι ένα κράμα θεωρητικής κατάρτισης, πρακτικής άσκησης, αλλά και κοινωνικής εμπειρίας. Και ο αρχιτέκτονας κ. Αντώνης Κ. Αντωνιάδης έχει αναμφίβολα βαθειά γνώση της τέχνης που πολλά χρόνια υπηρετεί με σεβασμό. Στο νέο του βιβλίο, με τίτλο Κατωπεριμενώματα: Κριτική του Μετά-αρχιτεκτονικού χώρου -ένα βιβλίο γεμάτο αγωνία για την αρχιτεκτονική και το περιβάλλον- μας παρουσιάζει, με γραφή εξαίσια και απέριττη, σαράντα έξι δοκίμια στα οποία, καθώς φαίνεται, δεν αρκείται απλώς και μόνο στον εντοπισμό ή ακόμα και την περιγραφή των θεμάτων του, αλλά δίνει απαντήσεις σοβαρές και μάλιστα και σε ανακύπτοντα ζητήματα ηθικής. Με λόγο, όπως πάντα, αιχμηρό: τον καθαρό λόγο του ευσυνείδητου τεχνίτη-θεωρητικού-δάσκαλου, που ανησυχεί για όλα αυτά που συμβαίνουν και το φωνάζει δυνατά...
Το βιβλίο χωρίζεται σε τέσσερις ενότητες: την Αρχιτεκτονική του Άγχους, που είχε αρχίσει το 1982 με το προ πολλού χρόνου εξαντλημένο βιβλίο του με τίτλο Ο Φωταγωγός, τα Τοπικο-αισθητικά, ένα σύνολο "μεταπτυχιακών σπουδών", όπως ο ίδιος ορίζει την ενότητα αυτή, στο ελληνικό Laissez faire, που είναι εμπνευσμένη από τη ζωή του στην Ύδρα, τα Παραινετικά με κείμενα που αφορούν ανθρώπους και βιωματικές καταστάσεις που τον ενέπνευσαν και που πιστεύει ότι θα εμπνεύσουν και άλλους και τέλος τα Κριτικά, μια ενότητα που θέτει ως στόχο την επανεξέταση (και ίσως εκ νέου συγγραφή) της ιστορίας της ελληνικής αρχιτεκτονικής του εικοστού αιώνα, απαλλαγμένης από τα προβλήματα των ατελείωτων διαμαχών και της οικογενειοκρατίας, που κυριολεκτικά μάστιζαν την εγχώρια αρχιτεκτονική του δεύτερου μισού του εικοστού αιώνα, με διάθεση αντικειμενική και πνεύμα εύστοχο... (απόσπασμα από τη βιβλιοκρισία του αρχιτέκτονα Βασίλη Μιστριώτη)
Σταύρος Τσέτσης (επιμ.), Ένα μέλλον για την ελληνική πόλη, Προς μια ανατροπή της παθογένειας του αστικού φαινομένου στον ελλαδικό χώρο, Εκδόσεις Οκτάγωνο, Αθήνα 2007
Συλλογικό βιβλίο που αφορά το μέλλον της ελληνικής πόλης. Στον τόμο συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα εμπλεκόμενοι στο σχεδιασμό του χώρου της επικράτειας και των κρίσιμων παραμέτρων που χαρακτηρίζουν την άρθρωση των αστικών της κέντρων.
Δημήτρης Χριστοφιλόπουλος, Δόμηση εκτός σχεδίου πόλεως, Εκδόσεις Σάκκουλα, Αθήνα 2007
Στις τρεις ενότητες της μονογραφίας παρουσιάζονται οι εκτός σχεδίου πόλεως περιοχές, ο έλεγχος και η επιβολή περιορισμών για την προστασία του φυσικού και του δομημένου περιβάλλοντος και η δόμηση των οικισμών που στερούνται σχεδίου πόλεως.
Κωνσταντίνος Α. Δοξιάδης, Κείμενα, σχέδια, οικισμοί
Εκδόσεις Ίκαρος, Αθήνα 2006
Μια έκδοση με είκοσι κείμενα του Δοξιάδη για την αρχιτεκτονική τον αστικό σχεδιασμό και την επιστήμη της Οικιστικής.
Ο επιμελητής Αλέξανδρος-Ανδρέας Κύρτσης, αναπληρωτής καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, έγραψε την εισαγωγή και ένα εκτενές κείμενο συνοδευόμενο από φωτογραφικό υλικό και σχέδια, με το οποίο παρουσιάζονται η ζωή και η πολύπλευρη δράση του Κωνσταντίνου Δοξιάδη. Ακόμη, περιλαμβάνεται ένας πλήρης κατάλογος των δημοσιεύσεων του Έλληνα πολεοδόμου και ευρετήριο ονομάτων και τοπωνυμίων.
Η έκδοση αυτή φέρνει και πάλι στην επικαιρότητα μια προσωπικότητα με κεντρικό ρόλο τις τρεις πρώτες δεκαετίες που ακολούθησαν το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Κωνσταντίνος Δοξιάδης διετέλεσε υφυπουργός και γενικός συντονιστής των έργων ανοικοδόμησης της κατεστραμμένης από τους πολέμους Ελλάδας, από το 1945 ως το 1950.
Από το 1954 και μέχρι το θάνατό του, το 1975, ήταν σύμβουλος σαράντα περίπου κυβερνήσεων, καθώς και του ΟΗΕ και της Διεθνούς Τράπεζας σε θέματα οικιστικής ανασυγκρότησης. Δημιούργησε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες συμβούλων ανάπτυξης και πολεοδομικού σχεδιασμού, η οποία εκτέλεσε πλήθος έργων σε 32 χώρες.
Ελάχιστοι είναι οι πολεοδόμοι παγκοσμίως, το έργο των οποίων μπορεί να συγκριθεί ως προς τον αριθμό των ρυθμιστικών σχεδίων, ως προς τη διεθνή παρουσία, αλλά και ως προς τη θεματική ποικιλία των μελετών, με αυτό του Κωνσταντίνου Δοξιάδη. Το βιβλίο αυτό αποτελεί μια προσπάθεια αποτύπωσης του εύρους και του περιεχομένου της πολύπλευρης δράσης του, καθώς επίσης και της συμβολής του στη θεωρία της αρχιτεκτονικής, της πολεοδομίας, της γεωγραφίας και των χωροταξικών διαστάσεων της κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης.
Τα νέα αστικά τοπία και η ελληνική πόλη
Ά. Γοσποδίνη, Η. Μπεριάτος, Εκδόσεις Κριτική, 2006
Στο ξεκίνημα του 21ου αιώνα, οι πόλεις και τα αστικά τοπία μετασχηματίζονται για να απαντήσουν στην πρόκληση των συνθηκών της οικονομικής και πολιτισμικής παγκοσμιοποίησης, να αντιμετωπίσουν τον εντεινόμενο ανταγωνισμό μεταξύ των πόλεων και να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των μεταμοντέρνων κοινωνιών. Σ' αυτή τη διαδικασία εγείρονται βασικά ερωτήματα: Ποια είναι τα αναδυόμενα νέα τοπία της μεταβιομηχανικής πόλης και ποια τα βασικά χωρικά και μορφολογικά χαρακτηριστικά τους; Πώς μπορούν να ταξινομηθούν τα νέα αστικά τοπία; Ποιες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, ποιες αστικές πολιτικές, ποιες διαδικασίες παραγωγής του χώρου και πώς, ενθαρρύνουν τη δημιουργία των νέων αστικών τοπίων; Το βιβλίο επιχειρεί να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα. Αποτελεί συλλογικό πόνημα δώδεκα συγγραφέων -Άσπας Γοσποδίνη, Ηλία Μπεριάτου, Αναστασίας Λουκαΐτου-Σιδέρη, Λίλας Λεοντίδου, Δημήτρη Καρύδη, Γιάννη Αίσωπου, Ιωσήφ Στεφάνου, Κωνσταντίνου Σερράου, Βύρωνα Ιωάννου, Σοφίας Αυγερινού-Κολώνια, Ρένας Κλαμπατσέα και Βίλμας Χαστάογλου.
Ανθρωπογεωγραφίες της πόλης
Γιάννης Ρέντζος, Εκδόσεις Τυπωθήτω, Αθήνα 2006
Διεπιστημονική, διαθεματική και διαπολιτισμική προσέγγιση του αστικού φαινομένου
Η πόλη έχει σπίτια, έχει δρόμους και ανθρώπους. Έχει μνημεία, ερείπια και αγορές. Η πόλη είναι και όρια, ζωτικά εδάφη και αγώνες. Πάνω απ’ όλα, όμως, οι πόλεις είναι αφηγήσεις για όσα κάνουν οι άνθρωποι. Μερικές αφηγήσεις είναι σοβαρές και επιστημονικές. Η κάθε μια τους αποτελεί ένα (σχεδόν…) ανεπίληπτο «λόγο» για την πόλη: η Ιστορία, η Οικονομία, η Κοινωνιολογία... Μα υπάρχουν και άλλες προσεγγίσεις της πόλης: η λογοτεχνία, ο κινηματογράφος, η ποίηση, το θέατρο. Οι δικές τους αφηγήσεις είναι αυτές που μας συγκίνησαν με τις εικόνες τους για ορισμένες πόλεις. Οι ανθρωπογεωγραφίες της πόλης είναι λοιπόν πολλές. Για όσα κάνουν οι πραγματικοί άνθρωποι, εκεί που τα κάνουν, και για τις ιδέες τους για όσα κάνουν. Ακόμα και αυτά που βλέπουμε στην τηλεόραση και διαβάζουμε στις εφημερίδες. Ο συγγραφέας θέτει τη διακλαδικότητα (ή διαθεματικότητα) στη διάθεση του αναγνώστη για μια πολύπλευρη «πολεογραφία». Που οδηγεί στην ανάδυση μιας γεωπολιτικής της κρίσης του χώρου στην ελληνική πόλη.
Αρχιτεκτονικές Μεταμορφώσεις:
Ι. Μητροπολιτικά Κέντρα
ΙΙ. Ελληνική Περιφέρεια
Δημήτρης Φιλιππίδης, Εκδοτικός Οίκος Μέλισσα, 2006
Μέσα στους δύο τελευταίους αιώνες, ο επιστημονικός κλάδος της τριπλής σχέσης μας με τα ιστορικά κτίρια -δηλαδή η προστασία, η συντήρηση και η αποκατάσταση- έχει κάνει εντυπωσιακά άλματα. Παράλληλα, έχουν εξελιχτεί και οι τρόποι ένταξης νέων χρήσεων σε πρόσφορα παλαιά κελύφη, τα οποία ενσωματώνονται στη σύγχρονη ζωή -κεντρικό θέμα αυτού του βιβλίου. Η διπλή αυτή πράξη, ένταξη και ενσωμάτωση, χαρακτηρίζει τη μεταμόρφωση της παλαιότερης αρχιτεκτονικής από την αρχική της κατάσταση σε κάτι ριζικά διαφορετικό, ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο (από τον πρόλογο του βιβλίου).
Μονεμβασία: Ξαναγράφοντας σε παλίμψηστα
Αλέξανδρος Γ. Καλλιγάς, Χάρις Α. Καλλιγά, Εκδόσεις Ποταμός, Αθήνα 2006
Η Μονεμβασία, που ιδρύθηκε τον 6ο μ.Χ. αιώνα, υπήρξε σπουδαία ναυτική πολιτεία και εξελίχθηκε σε ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια του Βυζαντίου. Η ναυτική της παράδοση παρέμεινε ζωντανή και η οικονομική της άνθιση είχε αντίκτυπο και στην οικοδομική της παράδοση. Τα θαυμάσια πέτρινα σπίτια με τους θόλους παραμένουν και σήμερα μάρτυρες αυτής της παράδοσης που δεν καταστράφηκε, όπως συνέβη σε πάρα πολλούς οικισμούς της Ελλάδας, αλλά με την αρμονική συνεργασία όλων των πλευρών μπόρεσε να διατηρηθεί υποδειγματικά. Φέρει την υπογραφή του Αλέξανδρου και της Χάρης Καλλιγά.
Από το 1966, όταν ο Αλέξανδρος και η Χάρις Καλλιγά ανέλαβαν την πρώτη τους εργασία, αφιέρωσαν το μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής τους δραστηριότητας στη Μονεμβασία.. Οι αναστηλωτικές αυτές προσπάθειες έχουν γίνει εξ ολοκλήρου από ιδιώτες, υπό τον αυστηρό Έλεγχο της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας. H EUROPA NOSTRA αναγνωρίζοντας τη σημασία του έργου απένειμε το 1981 στους αρχιτέκτονες ένα από τα τρία μετάλλια που έδωσε εκείνο το χρόνο για τις καλύτερες αναστηλωτικές εργασίες στην Ευρώπη και ήταν το πρώτο μετάλλιο που δόθηκε σε ελληνικό θέμα.
Το βιβλίο περιλαμβάνει μια σύντομη περιγραφή της περιοχής και της ιστορίας της Μονεμβασίας, ανάλυση της τυπολογίας και των οικοδομικών και μορφολογικών χαρακτηριστικών των κτισμάτων και εν συνεχεία περιγράφεται η μεθοδολογία των επεμβάσεων και αναλύεται ο τρόπος προσέγγισης και η συνεργασία με τους ιδιοκτήτες τα τοπικά συνεργεία, που αναβίωσαν, οι σχέσεις με τους κατοίκους και τις ελέγχουσες αρχές.
Ακολουθεί η αναλυτική παρουσίαση 84 «παλιμψήστων», θεμάτων που έχουν μελετηθεί και στην πλειοψηφία τους οι επεμβάσεις έχουν ολοκληρωθεί καθώς και παράρτημα με την τεκμηρίωση δηλαδή τις λεπτομερείς αρχιτεκτονικές αποτυπώσεις των 84 θεμάτων.
Το Πολεοδομικό ζήτημα από την πλευρά του πολίτη
Αριστείδης Ρωμανός, Αθήνα 2004
Σε μια περίοδο που καλλιεργείται ο επιφανειακός λόγος για την πολεοδομία και όπου όλοι μιλούν για την «εικόνα της πόλης» είναι ακόμα πιο επιτακτικό να επισημανθεί το τριπλό περιεχόμενο της πολεοδομίας: επιστημονικό, τεχνικο-οικονομικό και πολιτικό. Ένας τρόπος για να αποκτήσει ο πολίτης ενεργό ενδιαφέρον για το πολεοδομικό ζήτημα είναι να συνειδητοποιήσει ότι κάθε πολεοδομική πρόταση ή σχέδιο είναι κυρίαρχα πολιτικό, ότι έχει στόχους που de facto ωφελούν ορισμένες κατηγορίες ή ομάδες πληθυσμού και αντίστοιχα ζημιώνουν –ή αφήνουν αδιάφορες- άλλες, είτε αυτές είναι γεωγραφικές είτε λειτουργικές είτε κοινωνικές. Στο βιβλίο με σαφήνεια και ακρίβεια διατυπώνεται κριτική σκέψη για την ποελοδομία της Αθήνας και για τα ιδεολογήματα που την εκτρέφουν επί δεκαετίες και επισημαίνονται όλα τα κρίσιμα θέματα που αξίζει να γίνουν κατανοητά σε ένα ευρύ κοινό ενδιαφερομένων.
Αντανακλάσεις
Κώστας Τσόκλης, Γιώργος Τριανταφύλλου, Νίκος Ξυδάκης
Εκδόσεις Μιχάλης Τουμπής Α.Ε., 2006
Ένα βιβλίο – αντικείμενο, πρόλογος και επίλογος συγχρόνως της καλλιτεχνικής επέμβασης που πραγματοποίησαν οι Κώστας Τσόκλης, Γιώργος Τριανταφύλλου και Νίκος Ξυδάκης το καλοκαίρι του 2006, στο ερειπωμένο χωριό ¨Μοναστήρια¨ της Τήνου.
“… αυτό το εγκαταλελειμμένο χωριό θα μπορούσε να αξίζει όσο ο Παρθενώνας, αν είχε περιβληθεί με την αντίστοιχη φροντίδα και του είχαν αποδοθεί οι ιστορικές του ευθύνες…. και αυτό γιατί πιστεύουμε ότι καλύπτει έναν άλλο τομέα των αισθητικών μας προσδοκιών και της ιστορικής μας αλήθειας και μας συμφιλιώνει με το ταπεινό ανθρώπινο θαύμα που προκύπτει από την ανάγκη και την παραδοχή κάποιων αναπόφευκτων κανόνων δόμησης και συμβίωσης στη γέννησή του, και μιας απόλυτης υποταγής στους νόμους της φθοράς στο θάνατό του… “
Πρόκειται για την παρουσίαση ενός έργου που προκάλεσε, όπως λέει ο Κώστας Τσόκλης, στους δημιουργούς του «την αίσθηση ή την ψευδαίσθηση ότι κάναμε τον θάνατο τέχνη μιας και δεν μπορέσαμε να μετατρέψουμε την τέχνη σε ζωή».
Οι αόρατες πόλεις (Ιταλία)
Ίταλο Καλβίνο, Εκδόσεις Καστανιώτη, 2004
Το βιβλίο που θεωρείται από πολλούς ως το αριστούργημα του Ίταλο Καλβίνο σε νέα μετάφραση, Ανταίου Χρυσοστομίδη
«Τι είναι όμως σήμερα η πόλη για μας; Σκέφτομαι ότι έγραψα κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε. Η κρίση της πολύ μεγάλης πόλης είναι η άλλη όψη τη κρίσης της φύσης. (…)
Βιβλία όμως που προφητεύουν καταστροφές και αποκαλύψεις υπάρχουν ήδη πολλά. Το να γράφει κανείς ακόμα ένα, θα ήταν πλεονασμός και κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει στο χαρακτήρα μου. Αυτό που ο δικός μου Μάρκο Πόλο θέλει να ανακαλύψει είναι οι κρυφές αιτίες που οδήγησαν τους ανθρώπους να ζήσουν στις πόλεις, αιτίες που μπορούν να ισχύουν πέρα και πάνω από οποιαδήποτε κρίση. Οι πόλεις είναι ένα σύνολο πραγμάτων: απομνημονεύσεων , επιθυμιών, σημείων μιας γλώσσας. Οι πόλεις είναι τόποι ανταλλαγών, όπως εξηγούν όλα τα βιβλία της οικονομίας, αλλά οι ανταλλαγές αυτές δεν είναι μονάχα ανταλλαγές εμπορευμάτων, είναι και ανταλλαγές λέξεων, πόθων, αναμνήσεων. Το βιβλίο μου ανοίγει και κλείνει με εικόνες ευτυχισμένων πόλεων που συνεχώς αλλάζουν σχήμα και χάνονται, κρυμμένες μέσα σε δυστυχισμένες πόλεις…»
Ο Αθηναϊκός περίπατος και το ιστορικό τοπίο των Αθηνών
Αλέξανδρος Παπαγεωργίου Βενέτας, Εκδόσεις Καπόν, 2004
Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όλους όσους αγαπούν την Αθήνα και τα μνημεία της. Σκοπός του δεν είναι η λεπτομερειακή επιστημονική τεκμηρίωση, αλλά η γενική ενημέρωση. Αυτό δεν σημαίνει βεβαίως ότι οι παρεχόμενες πληροφορίες δεν είναι ελεγμένες και ακριβείς, ο τρόπος διατύπωσής τους είναι ωστόσο απλουστευμένος και αυτό αποτελεί ηθελημένη επιλογή μου.
Τα γλυπτά της Αθήνας
Ζέττα Αντωνοπούλου, Εκδόσεις Ποταμός, 2003
Πόσα άραγε να είναι τα γλυπτά που υπάρχουν στους δημόσιους χώρους της Αθήνας; Ποιών καλλιτεχνών έργα είναι; Για ποιο λόγο, με ποια αφορμή, τοποθετήθηκαν; Ποιος ο συμβολισμός ή η ιδεολογία που εκφράζουν ή υπηρετούν; Να μια πρώτη σειρά ερωτημάτων στα οποία έρχεται να απαντήσει το βιβλίο της Ζέττας Αντωνοπούλου και συγχρόνως να θέσει αρκετά άλλα που μοιραία ανακύπτουν μόλις κανείς αποφασίσει να καταπιαστεί με το θέμα. Και αυτό γιατί τα έργα αυτά της "υπαίθριας γλυπτικής" όπως η συγγραφέας τα αποκαλεί, συνδέονται άμεσα με την ίδια την ιστορία της πόλης που τα φιλοξενεί, με την επιλογή της ως πρωτεύουσας και με την εξέλιξή της, με την πολεοδομική και αρχιτεκτονική μορφή της, με τη συγκρότηση των ελεύθερων χώρων της, αλλά και με την ιστορία αυτής της χώρας την απώτερη όπως και με τη νεότερη και τη σύγχρονη, με τα καλλιτεχνικά ρεύματα της κάθε εποχής, τις επιρροές και τις αντιστοιχίες, με το πνεύμα και τις τροπές των καιρών. [...] Η έρευνα είναι συγκροτημένη με σύγχρονο και συστηματικό τρόπο και με επιστημονική ενδελέχεια. Το αποτέλεσμα είναι ένα πλούσιο υλικό βάσης που, πέρα από την αξία του καθεαυτήν, μπορεί να τροφοδοτήσει πολλές περαιτέρω έρευνες σε πολλά διαφορετικά επίπεδα. Την ίδια στιγμή είναι μια σημαντική συμβολή στη μελέτη της νεότερης ελληνικής τέχνης, αλλά και μια προτροπή συνάμα για να γνωρίσουμε καλύτερα και πληρέστερα όλα αυτά τα έργα. Πιστεύω πως αξίζει να το επιχειρήσουμε, έστω και μέσα από τις σελίδες αυτού του πολύτιμου βιβλίου. (από τον πρόλογο του Διονύση Α. Ζήβα, Ομότιμου Καθηγητή Ε.Μ.Π.)
Προάστια & εξοχές της Αθήνας του ΄30
Κείμενα: Δημήτρης Φιλιππίδης, Φωτογραφία: Γιώργης Γερόλυμπος, Εκδόσεις Ολκός, 2006
Το λεύκωμα καταγράφει, για πρώτη φορά αποκλειστικά, τη μοντέρνα αρχιτεκτονική κατοικίας του ‘30 που χτίστηκε σε προάστια και εξοχικές τοποθεσίες της Αθήνας, όπου και όπως αυτή σώζεται σήμερα.
Τα σπίτια στα προάστια και στις εξοχές της προπολεμικής Αθήνας, αν και έχουν άλλοτε χαθεί ή αλλοιωθεί, διατηρούν αρκετά ίχνη από την παλιά τους δόμηση.
Τα σπίτια αυτά, τα τόσο ευάλωτα και συχνά αγνοημένα, σώζουν τις μορφές και τις χαρακτηριστικές λεπτομέρειες της εποχής στην οποία χτίστηκαν.
Η επιλεγμένη σειρά φωτογραφιών αποτελεί έτσι πολύτιμη μαρτυρία ενός αρχιτεκτονικού θησαυρού που μπορεί κάλλιστα αύριο να μην υπάρχει.
Έκδοση δίγλωσση (ελληνικά-αγγλικά)
International Environmental Law. Fairness, Effectiveness and World Order
Elli Louka, Cambridge University Press, New York 2006
Το βιβλίο αναλύει τη νομοθεσία και την πολιτική για τη διαχείριση των παγκοσμίων κοινών πόρων. Καθώς οι διεκδικήσεις για τους παγκόσμιους κοινούς πόρους αυξάνουν, η προστασία του περιβάλλοντος και η επιδίωξη της ανάπτυξης προκαλούν διαμάχες για το διαμοιρασμό τους. Το βιβλίο αναλύει την προστασία τους από την πλευρά της δικαιοσύνης, της αποτελεσματηκότητας και της διεθνούς έννομης τάξης. Επίσης, διερευνά εάν οι σημερινές πολιτικές επιλογές και οι μελλοντικές τάσεις ευνοούν το δίκαιο διαμοιρασμό των παγκοσμίων κοινών πόρων και την επιδίωξη της αιειφόρου ανάπτυξης. Η αποτελεσματικότητα του διεθνούς περιβαλλοντικού δικαίου και η εφαρμογή θεωριών του περιβαλλοντικού δικαίου σε διεθνή περιβαλλοντικά ζητήματα αναπτύσσονται εκτενώς. Στα επιμέρους κεφάλαια εξετάζονται η μόλυνση του αέρα και της θάλασσας, η διαχείριση των νερών, η βιοποικιλότητα και η διαχείριση των επικινδύνων και ραδιενεργών απορριμμάτων καθώς και θέματα κρατικής ευθύνης.
Ωραίο Φριχτό κι Απέριττο Τοπίον
Συλλογικό Έργο, Νησίδες 2004
Με τη λέξη "τοπίο" αναφερόμαστε ταυτόχρονα σε μια καθορισμένη γεωγραφική ενότητα αλλά και στην πρόσληψή της από το βλέμμα μας, δηλαδή σε μια νοητική κατασκευή που επιλέγει, ερμηνεύει και ανασυνθέτει τα δεδομένα αυτής της ενότητας. Ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε στοιχεία του περιβάλλοντος ως τοπίο εκφράζει τη φαντασιακή μας σχέση με τη φύση και αντιπροσωπεύει τελικά τον τρόπο με τον οποίο ορίζουμε τον εαυτό μας μέσα στο κόσμο. Στόχος αυτού του βιβλίου είναι να εξετάσει πτυχές του τοπίου που θα φωτίσουν τη σημερινή του υπόσταση, να προσδιορίσει τις συνθήκες ορατότητάς του με τους όρους της παρούσας κατάστασης.
«Βόλος, το πορτραίτο της πόλης, από τον 19ο αι. έως σήμερα» Βίλμα Χαστάογλου, εκδόσεις «Βόλος», 2η εμπλουτισμένη έκδοση
Το βιβλίο με πυρήνα την πολεοδομική οργάνωση του Βόλου εξετάζει πλήθος θεμάτων που σχετίζονται με την πόλη, όπως η κοινωνική και οικονομική συγκρότησή της, το ιδεολογικό της υπόβαθρο, η σχέση της με τις τοπικές αρχές και το κράτος, ενώ όπου είναι απαραίτητο γίνονται συγκρίσεις με αντίστοιχα παραδείγματα άλλων πόλεων.
