Το θέμα μας έχει οργή και πόνο. Άφατη θλίψη. Θέμα που εδώ και χρόνια απασχολεί την περιοχή της Αυλίδας, ιδιαίτερα το Βαθύ. Οι άνθρωποι εδώ πεθαίνουν, νέοι πολλοί, συνέχεια από καρκίνο. Έγινε καμιά έρευνα, γιατί; Οι άνθρωποι έπαψαν πλέον να κολυμπούν στα ήσυχα νερά της παραλίας του Βαθιού. Η παραλία νέκρωσε από λουόμενους και η θάλασσα από υδρόβια ζωή. Ενοχλείται κάποιος, που πρέπει να ενοχλείται; Όχι. Γιατί;

Το Δεκέμβριο του 2002 είχε πλημμυρίσει ο ελαιώνας του Βαθιού, χαμηλά στον κάμπο, από τα νερά της τότε νεροποντής, που είχαν μεταφέρει εκεί βιομηχανικά απόβλητα. Τα απόβλητα εκείνα ήσαν εξαιρετικά καυστικά, ώστε χόρτα και δέντρα ξεράθηκαν ακαριαίως. Ίσως να ήσαν τοξικά (Εικ. 3). Είχε εκδηλωθεί τότε ενδιαφέρον για τη λήψη δείγματος του φονικού νερού, εν όσω λίμναζε, και την εξέτασή του για τυχόν τοξικότητά του. μάλιστα δε σε μάκρος χρόνου, ώστε να προστατευθεί η υγεία των πολιτών, που καταναλώνουν τα προϊόντα της περιοχής (λάδι, εληές, χόρτα, φρούτα κ.ά.). Δεν έγινε τίποτα, τουλάχιστον απ’ ό,τι ξέρουμε. Ίσως τα εκεί παραγόμενα γεωργικά προϊόντα να είναι ακόμη τοξικά, στην περίπτωση που τα βιομηχανικά απόβλητα ήσαν τοξικά. Ποιος το ξέρει αυτό; Ποια είναι η άμυνά μας;

Ο Δήμαρχος της Αυλίδος (κ. Νικ. Λεοντάρης) σε λαϊκή συγκέντρωση στις 20\10\03 είχε καταγγείλει τη μόλυνση του περιβάλλοντος του Δήμου, λέγοντας: “Ή θα φύγουν οι εταιρίες που μολύνουν το περιβάλλον, ή οι κάτοικοι της Αυλίδος. Δεν μπορούμε να συμβιώσουμε με τη σημερινή επικίνδυνη για την υγεία μας κατάσταση” (“Παν. Βήμα”, φύλλο της 23\10\03). Και όμως τίποτε δεν άλλαξε και η συμβίωση εξακολουθεί να υπάρχει. Μόνο που οι κάτοικοι πεθαίνουν. Μήπως είναι καιρός ο Δήμος Αυλίδος να αναζητήσει από το Ληξιαρχείο το ποσοστό των θανάτων στην περιοχή του από καρκίνο, εν σχέσει με το ποσοστό της ίδιας αιτίας σε άλλες περιοχές της χώρας;

Το “Παν. Βήμα” σε άρθρο του της 3\3\05 επεσήμαινε: “Επικίνδυνα βιομηχανικά απόβλητα στη χωματερή Σχηματαρίου. Μέσω ρέματος μολύνεται η λεκάνη της Αυλίδος”. Το θέμα προέκυψε από καταγγελία στο Νομαρχιακό Συμβούλιο του μέλους του κ. Γεωργίου Σπύρου. Ο κ. Σπύρου, που είχε επισκεφθεί τη χωματερή Σχηματαρίου, είχε δηλώσει: “..σε τρεις τεράστιους βόθρους λίμναζαν υγρά βιομηχανικά απόβλητα και παντού, μέσα και γύρω απ’ αυτά, υπάρχουν δεκάδες τόνοι βιομηχανικών στερεών αποβλήτων. Μάλιστα, τα υγρά βιομηχανικά απόβλητα είχαν υπερχειλίσει και έρρεαν στο ρέμα του Καλοχωρίου, που διασχίζει τα Δημοτικά Διαμερίσματα Καλοχωρίου, Φάρου και Βαθέος και το οποίον εκβάλλει στη θάλασσα…”

Η άλλοτε μαγευτική παραλία του Βαθιού, εκεί απ’ όπου αρχίζει να ξετυλίγεται το ομηρικό έπος της Ιλιάδος, σήμερα δεν είναι καθόλου μαγευτική. Είναι βρωμερή. Πριν δεκαπέντε με είκοσι χρόνια εξακολουθούσε να έχει τη μαγεία της. Κολυμπούσαμε άνετα και απολαμβάναμε το άρωμα της θάλασσας, το ιώδιό της. Εδώ θα θέλαμε να μεγαλώσουν και να κολυμπήσουν τα εγγόνια μας και τα εγγόνια των εγγονιών μας. Εδώ εμείς, οι πιο μεγάλοι, που θρηνούμε σήμερα για την κατάντια της, όσοι είχαμε την τύχη να ζήσουμε τα καλά της, βουτούσαμε και βγάζαμε παντολογής θαλασσινά για τα “ουζάκια” μας. Πίνες, χτένια, στρόμπια, μύδια, καβούρια, κυδώνια και πάει λέγοντας. Τώρα; Τώρα τι; Τίποτα. Νέκρα, λάσπη, αφροί ρύπων πάνω στ’ ακρογιάλι, γιγαντοφύκια και καρκινογόνες –όπως λένε- αναθυμιάσεις. “Δυσάρεστες οσμές των χημικών υλών”, που “πλήττουν τους πέριξ οικισμούς”, όπως ανέφερε ο Δήμαρχος κ. Νικ. Λεοντάρης, επιβάλλουν τη λήψη άμεσων και αποτελεσματικών μέτρων (“Παν. Βήμα”, αριθ. φύλλου: 23\10\03). Αλλά πού !...

Το κακό θεριεύει. Τώρα άρχισαν να αδειάζουν επικίνδυνα μπάζα κατά μήκος της ακτής, δίπλα στην παραλιακή άσφαλτο. Ποιος θα κινήσει το δακτυλάκι του εδώ; Ποιος θα φέρει τη Μορμολύκη*; Στη Θήβα η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών “παρέπεμψε σε δίκη”, όπως γράφει η “KΑΘΗΜΕΡΙΝΗ” (Φύλλο της 1\10\06) “18 ιδιοκτήτες, διευθυντές ή εκπροσώπους 13 εργοστασίων της περιοχής” για τη ρύπανση του Ασωπού ποταμού. Η Θήβα θυμήθηκε τη Μορμολύκη της. Τώρα είναι η σειρά της Αυλίδος.

Ο φωτογραφικός μας φακός αποθανάτισε τη ρύπανση της περιοχής με τις εικόνες, που παραθέτουμε στο παρόν άρθρο (Εικ. 2 έως 10). Να σημειωθεί ότι οι εικόνες αυτές αφορούν μόνο στο τμήμα της παραλίας, που περικλείεται στον κόκκινο κύκλο, τον οποίο χαράξαμε πάνω στη δορυφορική μας εικόνα (Εικ. 1), ειδικώς γι ’αυτό το άρθρο.
--------------------------------------------
* Μορμολύκη: Γυναίκα δύσμορφη, αλλόκοτη και τερατώδης, έτσι που οι μητέρες και οι τροφοί των παιδιών τα φοβίζανε μ’ αυτήν για να πειθαρχούν. Στην περίπτωσή μας “Μορμολύκη” είναι ο Νόμος.