Ο τόπος μας δεν είναι πια ο ίδιος λόγω των ανεξέλεγκτων πυρκαγιών στην Πελοπόννησο, την Εύβοια, την Αττική.
Δεκάδες συμπολίτες έχασαν τη ζωή τους, χιλιάδες ζώα κάηκαν, εκατοντάδες σπίτια καταστράφηκαν, 2,7 εκ. στρέμμματα δασικής έκτασης έγιναν στάχτη, μνημεία και παραδοσιακοί οικισμοί αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
Αν σε όλα αυτά προστεθούν τα καμένα δάση και δασικές εκτάσεις στην Πάρνηθα, το Πήλιο και σε διάφορα άλλα μέρη μιλάμε για μια ανυπολόγιστη καταστροφή, της οποίας οι συνέπειες θα είναι συνεχώς μπροστά μας.

Ο τόπος μας είναι σε συνεχή κίνδυνο. Και θα πρέπει να καταλάβουμε ότι είναι κυρίως δικό μας θέμα! Δεν είναι μόνο το απρόσωπο κράτος που ευθύνεται, αλλά ο καθένας από μας που πρέπει να θέσει ως στόχο να ξεφύγει από την μοναχική του πορεία και ενεργά να συμμετάσχει στα κοινά, ο καθένας από μας πρέπει να πιστέψει ότι έχει μεγάλη σημασία να απαιτεί τη μέριμνα για τα κοινά και όχι την ευδαιμονία της δικής του «οικογένειας» με όσους αυτή μπορεί να περικλείει...

Oι απέραντης ομορφιάς φωτογραφίες, του μεσσήνιου φωτογράφου Πάνου Ηλιόπουλου (1897-1985), που ευγενικά μάς έστειλε η κόρη του Ελισάβετ Ηλιοπούλου. Πρόκειται για την περιοχή της αρχαίας Ολυμπίας με το Κρόνιο Όρος και τη λίμνη Καϊάφα στη δεκαετία του 1960, και τα δύο επλήγησαν από τις φωτιές.